किन जाइलागे खरेलविरुद्ध गृहमन्त्री ?

काठमार्डौं । एजेन्सी - काठमाडौंका लगाएत देशका  विभिन्न डन र सुन तस्करको दबाबमा गृहमन्त्री बामदेव गौतम यतिबेला काठमाडौं प्रहरी प्रमुख रमेश खरेललाई जसरी पनि सरुवा गर्ने वा हटाउने अभियानमा जुट्न बाध्य भएका छन् । बिगतमा बहालवाला आइजीपी अच्यूतकृष्ण खरेलसँग केहि तितो पिरो परेपछि खरेललाई हटाएर ध्रुबबहादुर प्रधानलाई आइजीपी बनाउन समेत पछी नपरेका गृहमन्त्री गौतम अहिले ‘माउ खरेललाई त तह लगाइयो’ भन्दै अहिलेका ‘चेला खरेल’ का पछि परेका छन् ।
एसएसपी खरेलले केही समय यता राजधानीमा चलाइरहेको गुण्डा तहलगाउने अभियान तत्काल बन्द गर्न गृहमन्त्री बामदेवलाई एमालेका एक अर्का नेता केपी ओलीले समेत दबाब दिदै आएका थिए । कुनै पनि राजनीतिक दबाब नमान्ने खुला चुनौती दिँदै खरेलले गुण्डा तह लगाउन थालेपछि गुण्डाका संरक्षण गर्ने एमाले र काँग्रेसका कतिपय नेताहरु आत्तिएका छन् । केही दिनपहिले बाघेलगायतका दुई डनलाई छुटाउन प्रधानमन्त्री कार्यालयबाटै एसएसपी रमेश खरेललाई धम्की भरिएको फोन गएको थियो । प्रधानमन्त्री कार्यालयकै दबाब आएपछि उनीहरु छुटेका थिए ।
एमाले सुत्रका अनुसार बामदेव गौतमले मुखले गुण्डा तह लगाउँछु भने पनि भित्र–भित्र उनी आफु अनुकुल निर्णय होस् भन्ने चाहन्छन् । आफ्नो पक्षका गुण्डाको संरक्षण गरी अन्य गुण्डामाथि कारवाही चलाउने गौतमको इच्छा भए पनि एसएसपी रमेश खरेलले सबै गुण्डालाई तह लगाउने अडान राखेपछि खटपट सुरु भएको बताइन्छ ।
बामदेव गौतम अहिले केपी ओलीले संरक्षण प्रदान गरेका डन दिनेश अधिकारी (चरी) र परशुराम बस्नेतमाथि कुनै कारवाही नहोस् भन्ने चाहन्छन् । केपी ओलीलाई चुनाव जिताउन विशेष भूमिका निर्वाह गरेका र आगामी महाधिवेशनमा ओलीलाई अध्यक्ष बनाउन पनि खाँचो पर्ने भएकाले दिनेश अधिकारी र परशुरामको संरक्षण गर्न गृहमन्त्री बामदेव कस्सिएका हुन् । एसएसपी खरेलले पक्राउ गर्ने भएकाले दिनेश अहिले विदेशीएका छन् । केही समयअघि विदेशमा चर्चित मोडल खुश्वु ओलीसँग विवाह गरेका चरी एसएसपी खरेलकै डरले स्वदेश फर्कन सकिरहेका छैनन र आफ्ना संरक्षक अर्थात गौतम र ओलीलाई आफनो सुरक्षाका लागि बारम्बार फोन गरिरहेका छन् ।
हालै मात्र अर्का डन् अर्थात ‘फ्याउरे गुण्डा’ गणेश लामालाई पक्राउ गरेका खरेलले एमालेको युवा संघका केन्द्रीय सदस्य अमीता लामालाई पनि पक्राउ गरेका छन् । युवा संघका केन्द्रीय अध्यक्ष महेश बस्नेतले ‘बिना कारण युवा संघका केन्द्रीय सदस्य अमित लामा पक्राउ गरी चलचित्र सिंघम शैलीमा पत्रकार सम्मेलन गर्ने प्रहरी अधिकृतमाथि कारबाही होस्’ भन्दै गृहमन्त्रीसँग माग गरेबाट पनि गृहमन्त्री गुण्डाको दबाबमा रहेको बुझ्न सकिन्छ । कसैलाई बाँकी नराख्ने एसएसपी खरेलले स्वदेश फर्किएमा चरी पक्राउ पर्ने पक्का छ ।
आफ्ना कार्यकर्ताको चर्को दबाब आएपछि आफ्ना निकटका गुण्डालाई बचाउने तयारी बमोजिम दबाब दिन गृहमन्त्रीले एसएसपी खरेललाई भेट्न डाकेका थिए । तर खरेल उनलाई भेट्न गएनन् । खरेलको तर्क थियो, ‘मैले भेट्ने भनेको आइजीपीलाई हो । मेरो विभागीय हाकिम आइजीपी हो । आइजीपीलाई बाइपास गरेर मैले भेट्न मिल्दैन । यसरी आफूभन्दा माथिल्लो तहका अधिकारीलाई मिचेर मैले गृहमन्त्री भेट्दै जाने हो भने प्रहरी संगठनको चेन अफ कमाण्ड भत्किन्छ ।’
खरेलको तर्क गलत थिएन । तर, खरेललाई सुटुक्क आफ्नो हैकम लादन बोलाएका गृहमन्त्री गौतम खरेल उनलाई भेट्न नगएपछि बम–बम भए । त्यही रिस फेर्न उपप्रधानमन्त्रीसमेत रहेका गौतमले काठमाडौं प्रहरी प्रमुख खरेल ‘सेलीब्रेटी बन्न खोजेको’ आरोप लगाए । युवा संघ नेपालको केन्द्रीय कमिटिको तेस्रो पूर्ण बैठकलाई धुलिखेलमा सम्बोधन गर्दै गृहमन्त्री गौतमले सिंहदरबारमा कार्यालय र ललितपुरमा मन्त्री निवास हुँदासमेत खरेल आफुलाई भेट्न नआएको गुनासो गरेका थिए । ‘एसएसपी खरेल मसँग भेट गर्न आएका छैनन्’, उनले भनेका थिए, ‘मसँग आएर भेट्दा स्वाभिमान गिर्ने ठानेका रहेछन् । उनले खरेलले पक्रिने अनी दुइ तिन दिनमा छाडने खरेल शैलीको आलोचना गर्दै भनेका थिए, ‘पक्रिने र दुई तिन दिनमा छाड्ने तरीका अपराधीलाई उन्मुक्ती दिने शैली हो । बिगतमा पनि यस्तै भएको छ ।’
गृहमन्त्री गौतम र खरेलवीचको यो जुहारी र शक्ति संघर्षले आम रुपमा गुण्डाहरुको भने मनोबल बढेको छ । गृहमन्त्री नै आफनो पक्षमा नभएको सन्देश बाहिर जाँदा एसएसपी खरेललाई संगठनमा अरुले नटेर्ने अवस्था आउनसक्छ । अनी एउटा एसएसपीले समेत टेरपुच्छर नलाएको सन्देशले गृहमन्त्रीको कमजोर हैसियत उजागर गर्छ । खरेललाई सरुवा गर्न पनि नसक्ने र सार्वजनिक रुपमा उनीविरुद्ध बोल्दै हिंड्ने शैलीले गृहमन्त्रीकै साख गिरेको छ । आम जनतामा लोकप्रिय मानिएका खरेललाई अहिले हटाएमा वा सरुवा गरेमा गृहमन्त्री सोझै डनहरुको इशारामा चलेको सन्देश जाने भएकाले सजिलै उनले खरेललाई सरुवा गर्नसक्ने अवस्था छैन । गृह मन्त्रालय र प्रहरी सँगठनवीचको यो रस्साकस्सीले अन्नततः मुलुकको सुरक्षा व्यवस्थामै प्रतिकुल असर गरिरहेको देखिन्छ ।

जनताले प्रचण्डलाई लखेटी-लखेटी कुटेर मार्छन् I (प्रचण्डका पूर्व सवारी चालक)

बा.१.ज ९२६८ । आरुबारी-रत्नपार्क रुटमा चल्ने एउटा माइक्रोबसको नम्बर हो यो । जसका चालक हुन्, काभ्रे, सल्लेभुम्लुका खड्गबहादुर श्रेष्ठ । ०४७ सालदेखि जीविकाका लागि गाडी चलाउन थालेका उनी ०५५ सालदेखि माओवादी जनयुद्धमा सामेल भए । र, उपनामले चिनिन थाले, ‘शरण’ का रुपमा । त्यहाँ उनले सैन्य फाँटमा काम गर्दै २५ भन्दा बढी मोर्चामा आफूलाई उभ्याए । तीनवटा मोर्चामा घाइते भए । माओवादी शान्तिप्रक्रियामा आएपछि पहिला देव गुरुङसँग थिए । तर, अध्यक्ष प्रचण्डका लागि भरपर्दो सवारी चालकको आवश्यकता परेपछि ०६३ असोज अन्तिम साताबाट उनले प्रचण्ड सवार हुने गाडी चलाउन शुरु गरे । र, त्यहाँबाट ०६६ सालमा उनले मनभरि विरक्तिको पहाड बोकेर प्रचण्ड निवासलाई बाइबाइ गरे । उनी माओवादी लडाकुको तेस्रो डिभिजनअन्तर्गत थिए । तर, प्रमाणिकरणको प्रक्रियामा किरण पक्षधर लडाकुले त्यो प्रक्रियालाई नै अस्वीकार गरे । त्यसको अगुवाई शरणले नै गरे । एकीकृत माओवादीको वाइसिएल भनेजस्तो नेकपा-माओवादीसम्बद्ध युवा संगठन स्वयंसेवक व्युरोका उनी काभ्रे संयोजक हुन् ,। हिजोआज जीविकाका लागि माइक्रो चलाइरहेका छन् । माइक्रोको आफ्नो रुट र समय हुन्छ । जनआस्थासाग कुरा गर्ने भनेपछि उनले खानाको समय निकाले । तर, त्यतिले पनि पुगेन । अर्का सहयोगीलाई गाडीको साँचो जिम्मा लगाएर शरणले आफ्ना भएभरका विरक्ति पोखेका छन् ।

विश्वमणि/यादव देवकोटा

० माइक्रो चलाउन थाल्नुभएछ !

- हो, असारदेखि शुरु गरेँ ।

० आफ्नै कि भाडाको ?

- साहुको ।

० माओवादीमा कसरी लाग्नुभयो ?

- म गाडी नै चलाउाथेा । ०५५ सालमा काठमाडौंमा प्रभात भन्ने साथी हुनुहुन्थ्यो । उहाँले नै युद्धमा जाऔं भन्नुभयो । मैले कम्तिमा ३२-३३ वटा लडाइमा प्रत्यक्ष सहभागिता जनाएँ । लडेकामध्ये चैनपुर भिडन्त स्मरणीय छ ।

० प्रचण्डकहाँ कसरी पुग्नुभयो ?

- पूर्वको मोर्चामा ड्राइभिङ सेक्टरबाट गएकोमध्ये मलाई अलिक परिपक्व मानिन्थ्यो । अनन्त पूर्वी कमाण्डको इञ्चार्ज हुनुहुन्थ्यो । परलोक भन्ने साथी पनि त्यहीँ हुनुहुन्थ्यो । लडाइँमा प्रयोग हुने गाडी मैले नै चलाउँथेँ । उहाँहरुले नै प्रचण्डसाग ‘यस्तो मान्छेलाई राख्नुपर्छ’ भन्नुभयो । कृष्णबहादुर महराले पनि ‘लौ जानुस न त’ भन्नुभयो । म त्यसबेला देव गुरुङ सरसँग थिएा । उहाँले ‘अध्यक्षकै लागि हो भने केही सोच्नु परेन, सर्लक्कै जानुस्’ भन्नुभयो । ०६६ सालमा प्रचण्डले सरकार छाडेर माधव नेपालको सरकार बनेपछि मैले छाडेँ ।

० प्रचण्ड प्रधानमन्त्री हुँदा पनि सरकारी गाडी चलाउनुभयो त ?

- गाडी त चलाइन, तर ड्राइभरका रुपमा नियुक्त गरेका थिए । सरकारी नियुक्ति गरे पनि हामीले आर्थिक रुपमा केही लाभ लिएनौं ।

० तलब त आउाथ्यो होला नि !

- हामीले लिएनौं । त्यो पैसा कसैले लिएको भए थाहा छैन ।

० ए, तिनले तपाईंहरुको तलबसम्म बाँकी राखेनन् ?

- मलाई देव गुरुङले अध्यक्षसँगै बस्नुस्, तर आर्थिक रुपमा उत्तेजित नहुनुस् भन्नुभएको थियो । आर्थिक भनेको साधन हो, सामान्य कुरा हो भन्नुहुन्थ्यो । हो त भनेर पैसामा धेरै आँखा लाएनौं । पछिल्लो समयमा प्रमाणिकरणको प्रक्रिया शुरु भयो । त्यसमा पनि शुरुमा त आर्थिक कुरामा ध्यानै दिएनौं ।

० तपाईंजस्तै साथीहरु कोही नेता बने, कोही मन्त्री बने, व्यापारी बनेका छन् । शहरमा ठूल्ठूला महल बनाएका छन् । कोही राष्ट्रिय र अन्तर्राष्ट्रिय उद्योगपतिसरहको जीवनशैलीमा छन् । तपाईंचाहिा ड्राइभरदेखि ड्राइभरसम्मै । यो के भएको ?

- धेरै मान्छेले लुटेको देख्दा मैले सोचेँ कि, मसँग त आफ्नै कला, सीप छ । युद्धको त्यत्रो अनुभव पनि छ । लुट्नै पर्ने हो भने पनि मसँग बल छ, बुद्धि छ । बदमासी नै गर्नुपर्दा कुनै लुटेरा, कुनै ठगले भन्दा दोब्बर गर्ने हिम्मत छ । तर, हिजो हामी जे कुरामा प्रशिक्षित भयौं, त्यहीअनुसार लागेको छु । म सामान्य होलटाइमर कार्यकर्ताका रुपमा छु । पार्टीको नीति नआएसम्म यो माइक्रो चलाउँछु भनेर यसमा लागेँ ।

० प्रचण्ड निवासमा बसेर धेरैले कमाए भन्छन् । तपाईंलाई के-कति थाहा छ ?

- शुरुमा त हामीलाई वास्तै हुादैनथ्यो । किनभने, पार्टी, क्रान्ति भनेर हामी समर्पित थियौं । एकदिनचाहिँ अति नै भएपछि मैले प्रचण्डलाई भनेा, ‘हेर्नुस् कमरेड, यो अति नै विकृति, विसंगति भयो । हामीलाई पनि लाज लाग्न थालिसक्यो ।’ उहाँले ‘खोलामा फोहोर-मैला आउँछन्, त्यसलाई सफा गर्नुपर्छ’ मात्रै भन्नुभयो ।

मलाई प्रचण्डका यति धेरै कुरा थाहा छन्, कि ती सबै कुरा भन्दा जनताले उहाँलाई लखेटी लखेटी कुटेर मार्छन् । त्यसैले म सबै कुरा भन्दिन । एउटा कुरा तपाईंलाई भनिहालौं कि, अजय सुमार्गी भन्ने एउटा फटाहा छ । ऊसँग उहाको हिमचिम देखेपछि हामीले त भन्यौं पनि, ‘अबचाहिँ अति भयो कमरेड !’ अजय सुमार्गीले प्रचण्डको वरिपरिका मान्छेहरुको घर बनाइदिएको छ । म ती साथीहरुको नाम त भन्दिन, तर तिनका घर सुमार्गीले नै बनाइदिएको हो । अहिले पनि साथीहरुले मलाई रिपोर्ट गरेका छन् । कतिपयले मलाई भन्थे पनि, ‘अरुले त्यत्रो गरे, तपाईंले किन केही नगर्नुभएको ?’

प्रचण्डले गिरिजासँग बृहत शान्ति सम्झौतामा हस्ताक्षर गरेर हात मिलाउनुभयो । त्यसदिन पनि उहाँको गाडी मैले नै चलाएको थिएँ । मलाई त्यतिबेलै चिन्ता लागेको थियो कि, जनअदालत, जनमुक्ति सेनालाई क्यान्टोन्मेन्टमा पठाउने नाममा पुरानो सत्तालाई बुझाउने भए भनेर । हामीले त्यत्रो लडेर आयौं, अब छाति नापेर परेड खेल्न पठाउलान् भन्ने त्यतिबेलै शंका थियो । मैले सन्तु दराईलाई भने, ‘नेताहरुले हामीलाई धोका दिने भए ।

बाबुराम त रण्डीबाजी तीर लागेर पो बिग्रेका रहेछन

काठमाडौं। शान्ति र संविधानमा समय विताउनु पर्ने देशका प्रधानमन्त्री डा. बाबुराम भट्टराई एक अधबैसे महिलासँग फोटो सेसनमा ब्यस्त हुने गरेको प्रमाण फेला परेको छ। चरित्रमाथि प्रश्न चिन्ह उठेकी ती महिला डा.भट्टराईको गर्लफ्रेण्ड हुँ भन्दै हिड्न पनि पछि पर्दिनन्। जनताको जीउधनको सुरक्षा, शान्ति र संविधान छाडेर चरित्रहिन महिलासँग हिमचिम बढाएका कारण एकातिर प्रधानमन्त्री डा. भट्टराईको चरित्रमाथि पनि प्रश्न चिन्ह उब्जेको छ भने अर्कोतिर सर्वसाधारण जनता, प्रशासन र प्रहरीमा समेत ती महिलाले खेल्ने मौका पाएकी छिन्। ती महिला अरु कोही नभएर कालो अक्षर भैसी बराबर भन्ने उखानसँग मेल खाने दीपा केसी कुँवर हुन्। पाठकलाई पत्यार लाग्ला वा नलाग्ला  तर यथार्थता आखिर केही गरे पनि लुक्दैन भने झै बाबुरामको असली रुप पनि बाहिर आएको छ। प्रधानमन्त्री डा.भट्टराईकी श्रीमती हिसीला यमीले विभिन्न मन्त्रालय मातहतका निकायमा प्रमुख बनाउने भन्दै कमिशन असुलेर सम्पत्ति थोपरिरहेको बेला बजारमा भने प्रधानमन्त्री भट्टराईको गर्लफ्रेण्ड हुँ भन्दै दीपालेे विभिन्न व्यक्तिहरूसँग काम गरिदिने नाममा पैसा असुलेपछि यो रहस्य बाहिर आएको हो।  

महाराजगञ्ज र बुढानिलकण्ठ घर भएकी दीपालेे कहिले गुण्डा छुटाउने नाममा प्रहरीलाई हैरान पारेकी छिन् त कहिले पीडित व्यक्तिको मुद्दा मिलाउने नाममा रकम असुलेर पीडितलाई थप पिडामा पार्दै आएकी छिन्। लेनदेनको मुद्दामा हनुमानढोकाको चिसो छिंडीमा बस्दा दिपाले संगीता राणा श्रेष्ठबाट मुद्दा मिलाइदिन्छु भन्दै छ लाख असुलेको घटना यसअघि नै जनप्रहारले प्रकाशित गरिसकेको छ। आफू प्रधानमन्त्रीको गर्लफ्रेण्ड भएको नाता जोड्दै केस मिलाउछु भन्दै प्रलोभन देखाएर दीपाले छ लाख असुलेकी थिइन्। संगिता राणा प्रहरीको खोरमा रहेका बेला दीपाले यो मुद्धा कान्तिपुरका कैलाशले मिलाइदिन्छु भनेका छन् भन्दै राणाकी छोरीलाई भनेकी थिइन्। दीपाले पछि ‘छोरी तिमीले कैलाशलाई खुसि पार्नु पर्छ’ भनेपछि उनको असली रुप र धन्दा समेत बाहिर आएको हो। सामान्य लेखपढ समेत गर्न नजान्ने दिपाको प्रहरीका उच्च हाकिमहरू, नेपाली सेनाका उच्च अधिकारी, विभिन्न दलका नेतासँग पनि रामै्र उठबस रहेको स्वयम् प्रहरीहरूले जनप्रहारलाई बताएका छन्। दीपाले अपहरण, ठगी, जवर्जस्ती असुलीलगायतका आपराधिक मुद्दामा फसेका व्यक्तिहरूसँग मुद्धा मिलाइदिने भन्दै असुल्ने गरेकी छिन्।  केही महिना पहिले सुमित्रा मानन्धरलाई ठगिको आरोपमा महानगरिय प्रहरी परिसर ललितपुरले पक्राउ गरेको थियो। दीपाले सुमित्रालाई छुटाउन त्यहाँका एसपी भोग बहादुर थापालाई गुहारिन् र छुटाइन् पनि। तर दीपाले मानन्धरलाई छुटाए बापत पनि दुई लाख ५० हजार लिएको स्रोतले बताएको छ। यसअघि दीपाले बाबुरामको गर्लफ्रेण्ड भएको र सजिलै भेट्न र भेटाउन सक्छु भन्दै विभिन्न पत्रकार, गुण्डा र दलालहरूलाई प्रधानमन्त्री डा. भट्टराईसँग भेटाउने कार्य गर्दै आएकी थिइन्। तर, स्वच्छ छवी भएका भनिएका डा. बाबुराम नै दीपाको घरमा हुने भोजभत्तेर, विवाह, पाश्नीलगायतका कार्यक्रममा सहज भेटिनु र दीपासँग आपत्तीजनक फोटो खिचाउनुले ‘दालमे कुछ काला है’ भन्ने सन्देश बाहिर आएको हो। जबकी दीपा भन्ने महिलाको भट्टराईसँग कुनै नातागोता पनि पर्दैन, उनीहरूबीचको सम्बन्ध दाजु बैनीको पनि होइन् भने दीपा त्यस्तो कुनै सार्वजनिक ब्यक्तित्व पनि होइनन् र दीपा कुनै पार्टीसँग पनि आबद्ध छैनन्। ‘देशका प्रधानमन्त्री जस्तो गरिमामय पदमा बसेका बाबुराम एक चरित्रहिन महिलासँग उठबस गर्नु आफैमा आर्श्चयजनक मात्र नभई अकल्पनीय, अस्वभनीय र निन्दनीय रहेको छ।’– प्रधानमन्त्री भट्टराईसँग नजिक रहेका माओवादीकै एक नेता बताउँछन्। दीपाले गएको दशैंमा हातहतियार तथा खरखजना मुद्धामा पक्राउ परेका अभियुक्त विक्रम लामालाई छुटाउन समेत डीआईजी उपेन्द्रकान्त अर्याललाई प्रयोग गरेकी थिइन्। प्रहरीको केन्द्रिय अनुसन्धान ब्यूरो (सीआईवी) को टोलीले अभियुक्त लामालाई पक्राउ गरे लगत्तै लामालाई छुटाउन दीपाले सीआईवीका प्रमुख अर्याललाई फोन गरिन्। त्यस लगत्तै लामालाई रातारात जिल्ला प्रहरी कार्यालय धादिङ पठाएर मुद्दा नै फितलो बनाई लामालाई छाडिएको थियो। लामालाई छुटाउन दीपा आफै धादिङ पुगेकी थिइन्।  चरित्रमा प्रश्नचिन्ह लागेकी दीपा र अर्यालले एउटै गिलासमा रक्सी खाने गरेको समेत स्रोतको दावी छ। त्यसो त दीपाको सम्बन्ध आपराधिक क्रियाकलाप गरेर सँधै चर्चामा रहने चत्रे्क मिलन समूहका गुण्डाहरूसँग पनि राम्रो छ। चक्रे समूहका कुनै पनि गुण्डालाई प्रहरीले पक्राउ गर्ने वित्तिकै उनी प्रहरीको ढोका घचघच्याउन पुग्ने गरेको महाराजगञ्ज बृतमा कार्यरत प्रहरीहरू नै बताउँछन्। प्रधानमन्त्री डा. बाबुरामका पीएसओ एवम् महाराजगञ्ज बृत्तका तत्कालीन डीएसपी दीपक थापा र दीपाबीच बढेको गाढा सम्बन्धका कारण दीपककी श्रीमतीले बृतमा आएर नै बस्न थालेको घटना स्मरण गदै महाराजगञ्ज बृतका एक प्रहरी भन्छन्,–’यिनै महिलाको कारण डीएसपी दीपक थापा सा’पको घर परिवारमा झगडा शुरु भयो। डीएसपी थापाकी श्रीमतीले बाहिरी युवतीसँग श्रीमानले सम्बन्ध राख्ने गरेको भन्दै माइती नेपाललाई समेत गुहारेकी थिइन्।’

पैसा लिएर सभासद बनाएको भन्दै तमलोपा कार्यालयमा आगजनी

पैसाको लिएर व्यापारीलाई सभासद बनाएको भन्दै तराई मधेस लोकतान्त्रिक पार्टीको रुपन्देही जिल्ला कार्यसमितिले विरोध गरेको छ । केन्दि्रय सदस्य एवं जिल्ला अध्यक्ष अतिउल्लाह मुसलमानको नेतृत्वमा पार्टी कार्यकताले कार्यालयमा रहेका कुर्ची, बोर्ड र कागजपत्रहरु जलाएका छन् ।

पार्टी अध्यक्ष महन्थ ठाकुर र महामन्त्री सर्वोन्द्रनाथ शुक्लाले पैसाको आडमा तथा पार्टी सदस्यता समेत नलिएको रामकुमारी गडरियालाई समानुपातिक सभासद बनाएको उनीहरुको आरोप छ ।

असन्तुष्ट कार्यकर्ताले अध्यक्षविरुद्ध नारावाजी गर्नुका साथै पार्टी कार्यालयमा ताला लगाएका छन् । जिल्ला अध्यक्ष मुसलवानले गडरीयालाई सभासदबाट नहटाए कडा आन्दोलनमा उत्रिने चेतावनी दिनुभयो ।

रुपन्देहीका सात वटा निर्वाचन क्षेत्र मध्ये तमलोपाले प्रत्यक्षतर्फ दुई स्थानमा जित हात पारेको थियो । समानुपातिकतर्फ भने अतिउल्लाह मुसलवान, सुनिल कुमार दुवे, हरी कुमारी चौधरी, सकुन्तला हरिजन, मधु सिंहलाई सिफारिस गरिएको थियो ।

मेरो ठाँउमा छोरीको हत्यारा सभासद बने : एमाओवादी नेता

एकीकृत नेकपा माओवादीका नेता हेमन्तप्रकाश वलीले जनयुद्धमा आफ्नो छोरीको हत्या गर्ने पूर्व प्रहरी महानिरिक्षक रविन्द्र प्रताप शाहलाई सभासद बनाएको आरोप लगाउनु भएको छ ।
आफ्नो ठाउँमा शाहलाई सभासद बनाएकोमा आक्रोस पोख्दै वलीले तत्काल नसच्याए परिणाम राम्रो नहुने चेतावनी दिनुभयो ।

‘२०४० सालदेखि कम्यूनिष्ट पार्टीमा लागेको हुँ । म जनमुक्ति सेनाको कमिसार भएर काम गरेँ, तीन वर्ष जेल बसेँ, छोरी गुमाए’ मंगलबार रिपोटर्स क्लबमा भएको कार्यक्रममा एमाओवादीका पूर्व पोलिटव्यूरो सदस्य वलीले भन्नुभयो-’तर, अहिले मेरो ठाँउमा छोरीको हत्या गर्ने रविन्द्र प्रताप शाह सभासद भए ।’ प्रचण्ड निकट मानिने नेता वलीले यस्तै अवस्था रहे प्रचण्डको नेतृत्व क्षमतामा समेत प्रश्न उठ्ने बताउनुभयो ।

पार्टीभित्र त्यागी ईमान्दार कार्यकर्ताहरुलाई पाखा लगाउन खोजिएको भन्दै उहाँले अरु पार्टीमा जस्तै एमाओवादीमा पनि प्रदुषणले भरिएको टिप्पणी गर्नुभयो ।